استقبال مردم از فیلم ناطق فقط یک چیز را نشان میداد و آن اینکه در فیلم صامت کمبود مهمی وجود داشته به اسم صدا. با اختراع فیلم ناطق داستان اولین سالهای ظهور سینما دوباره تکرار شد. اگر در آن سالها «دیدن حرکت» هر چیزی روی پرده هیجان‌انگیز بود، اکنون «شنیدن صدای» هر چیزی هیجان‌انگیز شده بود. عادی‌ترین سروصداها و پیش پا افتاده‌ترین گفتگوها صرفا بخاطر آنکه منشاء آنها تصاویر روی پرده بود بسیار جذاب جلوه میکردند و شنیدن صدا یا آواز فلان ستاره، صدای موتور فلان دستگاه، صدای شلیک گلوله و یا حتی زنگ تلفن کاملا مسحورکننده می‌نمود.
آنچه در انتهای سال 1928 برای تهیه‌کنندگان بدیهی بنظر میرسید شیفتگی محض تماشاگران نسبت به صدا بود. در نتیجه سال 1929 سال استفاده از صدا به هر قیمت بود. اگر در فیلمی کمدی اعضای خانواده ناهارشان را با سروصدای فراوان میخوردند و صدای قرچ‌قروچ غذا زیر دندانهایشان سالن سینما را پر میکرد تماشاگران بشدت کیف میکردند. روزبه‌روز حضور صدا بخاطر صدا و نه تصویر در فیلم بیشتر میشد و از این جهت سال 1929 یکی از مهمترین و دردناک‌ترین سالهای تاریخ سینمای امریکا محسوب میشود: سالی که سینما شده بود صنعت «تمام ناطق». وارنر که ظاهرا پس از ساخت نخستین فیلم «نیمه ناطق» و نخستین فیلم «تمام ناطق» رگ خواب تماشاگران دستش آمده بود نخستین فیلم «تمام تمام ناطق» را نیز به بازار داد و برای آنکه این فیلم واقعا و کاملا ناطق شده باشد، بجای عنوان‌بندی معمول فردی با لباس اپرا جلوی دوربین آمده بود و بازیگران و گروه تولید را معرفی میکرد! برای مقابله با این حرکت کمپانی فاکس نخستین فیلم «تمام ناطق تهیه شده در فضای آزاد» را به بازار آورد. بعد نخستین فیلم «تمام ناطق تمام خنده» ساخته شد. کم‌کم استودیوهای دیگر هم دست‌بکار شده بودند. پارامونت نخستین فیلم کمدی موزیکال «تمام خنده تمام آواز» را ارائه کرد و مترو گلدوین میر نخستین فیلم موزیکال «تمام ناطق تمام آواز تمام رقص» را به بازار داد (غافل از آنکه از نظر ریاضی ساختن چنین چیزی غیرممکن است!). افتضاح همچنان ادامه یافت و کم‌کم کار به جاهای باریک کشید. پس از نخستین فیلم «تمام ناطق تمام اکشن تمام مبارزه» و نخستین فیلم وسترن «تمام ناطق تهیه شده در واگن قطار!» نخستین فیلم «تمام ناطق تمام سیاهپوست» و نخستین فیلم «تمام ناطق و تمام آواز دانشگاهی!!» هم ساخته شد. جنجال وقتی به اوج رسید که وارنر نمایش را شروع کنیم را به بازار ارائه کرد. چرا که فیلم نه تنها موزیکال «تمام ناطق تمام آواز تمام رقص» بود، بلکه نخستین فیلم «تمام رنگی» نیز معرفی شد.
همه اینها به کنار، مساله اینجاست که فیلمهای ناطق ساخته شده در سال 1929 و 1930 بطرز عجیبی از فیلمهای صامتی که چندین سال قبل از آنها ساخته شده‌اند قدیمی‌تر و ابتدایی‌تر بنظر میرسند. البته استثناء همیشه وجود دارد، ولی واقعیت اینست که میزان حضور صدا با میزان کیفیت سینمایی تصاویر نسبت عکس داشت. درباره علت این نسبت معکوس هم خواهم نوشت. ضمنا اگر دقت کنید متوجه خواهید شد که این وبلاگ کاملا همسو با ارزشهای انقلاب پیش میرود. یک یادداشت روز اول دهه فجر، یکی هم آخرین روز دهه فجر!