پول، برو گمشو!

فکر میکنید عبارات «نائومی واتس» و «پینک فلوید» چقدر به هم میخورند؟ هیچی؟ اتفاقا من هم همین فکر را میکردم، ولی وقتی فهمیدم زنگ موبایل خانم واتس آهنگ Money است، متوجه شدم که نباید چنین فکری بکنم!

علاقه شدید واتس به پینک فلوید از جنس علاقه من و (احتمالا) شما به این گروه نیست و دلیل هم دارد. پیتر واتس، پدر نائومی، از سال 1968 تا زمان مرگش در سال 1974 (یعنی بمدت تقریبا 6 سال) مهندس صدای گروه پینک فلوید بود. (اگر الان میخواهید بگویید که میدانید آلن پارسونز مهندس صدای آلبوم نیمه تاریک ماه بوده، بهتان میگویم که درست میگویید. ولی پارسونز مهندس «ضبط» صدا، آنهم فقط در همین یک آلبوم، بود اما واتس مسئول اجراهای زنده گروه بوده) جالب اینجاست که پیتر واتس کارش را شش ماه زودتر از دیوید گیلمور در گروه شروع کرد و البته وقتی در 28 سالگی درگذشت، دخترش هنوز 7 سالش نشده بود. مادر اداره دختر و پسرش را بعهده گرفت و انصافا هم چه کرده! دو تا هنرمند مثل دسته گل تحویل جامعه بشری داده. اگر این را هم نمیدانید، بدانید که بن واتس، برادر نائومی، عکاس مشهور و کاردرستی است که از اوائل دهه 1990 در امریکا اقامت دارد و برای مجلات مختلف عکاسی میکند. بد نیست نگاهی هم به عکسهایی که از خواهر گیاهخوارش گرفته بیندازید. (توضیح بی‌ربط: با آنکه تلفظ صحیح Naomi در واقع nay-O-mi است، ولی همیشه دو تا چیز درست بوده‌اند: درست، و غلط مصطلح!)

خب این از این! حالا حتما میخواهید بپرسید اینها چه ربطی به عکس بالا دارد نه؟ نه؟! باید بگویم که هیچ ربطی ندارد. منتها چون این یادداشت درباره ارتباطات پنهانی (!) سینما و پینک فلوید است، گفتم که این عکس را هم ببینید و حالش را ببرید. عکس را توی وب‌سایت رسمی دیوید گیلمور دیدم. آن کسی که کنارش ایستاده ارکستراسیون آلبوم سولوی جدید گیلمور (که یک ماه و نیم دیگر منتشر خواهد شد) را بعهده داشته. نمی‌شناسیدش؟ جان من نمی‌شناسیدش؟ یعنی میخواهید بگویید زبیگنیو پرایزنر را نمی‌شناسید؟! شوخی میکنی نه؟