آنقدر آدمهاى عجیب و غریب وسترن میساختند که گفتم چرا او این کار را نکند... نبوغ چندانى ندارد، اما صادق است.
اگر به وسترن علاقمندید، شاید فیلم متوسط نام من هیچکس را دیده باشید. کارگردان فیلم تونینو والرى است که در چند فیلم دستیار سرجو لئونه بوده. نام من هیچکس، اولین فیلم لئونه در مقام تهیه‌کننده است (سرت را بدزد احمق را نادیده بگیرید). لئونه باعث شد فاندا در فیلم بازى کند و نیز دوست و همکارش انیو موریکونه را براى ساخت موسیقى متن فانتزى فیلم بکارگرفت. براى سروقت تمام‌شدن کار چند صحنه را هم کارگردانى کرد. در تنها مصاحبه طولانى‌اش، مصاحبه‌گر از او مى‌پرسد چرا تونینو والرى را براى کارگردانى برگزیده. سرجو لئونه پاسخ میدهد چون از زیر آفتاب ماندن واهمه داشته و درضمن دویدن هم بلد نبوده، به او پیشنهاد کرده کارگردان شود. بعد هم جملات بالا را اضافه میکند. اگر در پاراگراف اول بجاى وسترن بگذارید وبلاگ دقیقا میشود حدیث نفس من. آنقدر وبلاگهاى عجیب و غریب میدیدم که بخودم گفتم چرا من وبلاگ نزنم؟ مگر من چى‌ام از بقیه کمتر است؟!
البته فقط این نبود. من کلا خیلى آدم قاعده‌مندى نیستم و خانواده‌ام از دستم عاصى هستند. وبلاگ تمرینى است براى اینکه بطور مداوم یک کار مشخص را انجام دهم. تلاش برای انجام یک فعالیت (نسبتا) منظم. مثل مشق شب میماند برایم. شاید این هم یکی از دلایلى بوده که باعث شده به تعداد ویزیتورها و تعداد نظرات داده‌شده حساس نباشم. هر از گاهى مجبور میشوم خودم را مجبور کنم. شاید روزى بالاخره نصفه بده به نصفه خوبه بچربد. ولى فعلا که من خودم طرف نصفه خوبه را گرفته‌ام.
بگذریم. بعد از مدتها دوباره یاد سایت سینمایى فکسون افتادم ( قبلا تویش یک اکانت بقصد خرید فیلم ساخته بودم، هرچند که کمى گران است). دوسه شب پیش به ذهنم آمد بروم براى برخى فیلمها در چند خط نظرم را خیلى فشرده بنویسم. اولین چیزهایى که بذهنم میرسید را بلافاصله بدون ویرایش ذهنى مینوشتم. با همین روش امپرسیونیستى نیم ساعته براى ۴۰ فیلم (حدودا) نظر دادم. چند غلط تایپى عایدم شد و حتى در دو مورد نظرم درباره یک فیلم را براى فیلم دیگرى ثبت کردم! (که البته ادمین سایت لطف کرد پاکشان کرد) بهرحال لینکش را سمت راست صفحه گذاشتم هرکس خواست برود سر بزند. سرگرمى تازه‌اى پیدا کرده‌ام!